Οι φλεγμονώδεις διεργασίες στον προστάτη είναι τυπικές για τους ώριμους άνδρες άνω των 40 ετών. Η παθολογία προκαλείται από διάφορες ορμονικές ανισορροπίες, ιούς ή βακτήρια, αδύναμη ανοσολογική άμυνα, ουρογεννητικές και σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες και παρατεταμένη απουσία φύλου. Η θεραπεία συνήθως δεν προκαλεί προβλήματα, αφού η φαρμακευτική αγορά προσφέρει πολλά σύγχρονα φάρμακα που καταπολεμούν αποτελεσματικά την προστατίτιδα. Μόνο ένας ειδικευμένος ουρολόγος πρέπει να αποφασίσει ποιο φάρμακο για την προστατίτιδα που πρέπει να πάρει ένας συγκεκριμένος ασθενής.
Μορφές φαρμάκων για προστατίτιδα
Τα φάρμακα για τη θεραπεία της προστατίτιδας είναι διαθέσιμα με τη μορφή δισκίων, υπόθετων, ενσταλάσεων, ενέσεων ή μικροεγκεφαλίων. Τα φάρμακα δισκίων είναι συνήθως αντιβιοτικά με σχετικά ευρύ φάσμα δράσης, τα οποία συνταγογραφούνται σε περιπτώσεις όπου ο αιτιολογικός παράγοντας της παθολογίας δεν έχει ακόμη εντοπιστεί. Γενικά, τα αντιβιοτικά αντιπροσωπεύονται από τρεις ομάδες φαρμάκων:
- Φθοροκινόλες.
- Πενικιλίνες.
- Τετρακυκλίνες.
Στη θεραπεία της προστατίτιδας, χρησιμοποιούνται συχνά τα υπόθετα, τα οποία χρησιμοποιούνται από το ορθό (εισάγονται στον πρωκτό). Τέτοια φάρμακα ανακουφίζουν αποτελεσματικά τον πόνο και έχουν αντιβακτηριακό αποτέλεσμα. Οι λύσεις έγχυσης διεισδύουν καλύτερα στον ιστό του σώματος. Έχουν συστηματικό αποτέλεσμα και έχουν διεγερτική επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα και στο αγγειακό σύστημα.
Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, η μέγιστη θεραπευτική αποτελεσματικότητα επιτυγχάνεται με την ορθική μέθοδο εφαρμογής, γι 'αυτό είναι προτιμότερη από άλλες μεθόδους θεραπείας της προστατίτιδας.
Η θεραπεία της προστατίτιδας περιλαμβάνει συχνά ενστάλαξη, στην οποία το φάρμακο εγχέεται απευθείας στον ουρηθρικό κανάλι του ασθενούς. Πριν από τη χορήγηση της λύσης, ο άνθρωπος πρέπει να αδειάσει την ουροδόχο κύστη του. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη από 5 ml διαλύματος ανά διαδικασία. Η βασική θεραπεία μπορεί να συμπληρωθεί με λαϊκά θεραπείες όπως τα μικροεγκεφαλικά, όπου η θεραπεία για την προστατίτιδα παρουσιάζεται με τη μορφή φυτικών αφηγήσεων ή τσάι βοτάνων. Η τεχνική microenema βασίζεται σε ένα σύνθετο θερμοκρασιακό ιατρικό αποτέλεσμα. Μια τέτοια θεραπεία πρέπει να διεξάγεται πριν από τον ύπνο, αφού μετά από υποθερμία μικροεγκεφαλίας ή υπερφόρτωση του προστάτη είναι απαράδεκτη.
Φαρμακολογικές ομάδες φαρμάκων για προστατίτιδα
Η θεραπεία της προστατίτιδας είναι πάντα πολύπλοκη και συνεπάγεται τη χρήση φαρμάκων από διάφορες φαρμακολογικές ομάδες: αντιβιοτικά, παυσίπονα, α-αναστολείς, μυϊκά χαλαρωτικά και φάρμακα που περιέχουν ορμόνη, αντιιική και αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Η θεραπεία με αντιβιοτικά δισκίων συνήθως συνταγογραφείται για βακτηριακή προστατίτιδα χρόνιων και οξείων μορφών και διαρκεί περίπου ένα μήνα. Εάν εμφανιστούν επιπλοκές της προστατίτιδας, η θεραπεία πραγματοποιείται με έγχυση φαρμάκων. Εάν ο αιτιολογικός παράγοντας της λοίμωξης δεν μπορεί να εντοπιστεί, πραγματοποιείται συνδυασμένη θεραπεία με αντιβιοτικά.
Τα παυσίπονα ανακουφίζουν σημαντικά την πορεία της προστατίτιδας, αλλά πρέπει να ληφθούν όπως συνταγογραφούνται, αφού η ανεξέλεγκτη χρήση αναλγητικών μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση πολύ ανεπιθύμητων παρενέργειων. Η χρήση των α-αναστολέων βασίζεται στο χαλαρωτικό αποτέλεσμα αυτών των φαρμάκων στους μύες και στο λαιμό της ουροδόχου κύστης, γεγονός που μειώνει σημαντικά τον πόνο κατά τη διάρκεια της ούρησης. Αλλά τέτοια φάρμακα προκαλούν παρενέργειες όπως υπόταση ή πονοκεφάλους. Παρόμοια φάρμακα συνταγογραφούνται για χρόνια προστατίτιδα της μη βακτηριακής αιτιολογίας.
Συχνά το σώμα ενός ανθρώπου με προστατίτιδα πρέπει να αποκαταστήσει και να ενισχύσει τις ανοσολογικές άμυνες, η οποία υποστηρίζεται από φάρμακα από την ομάδα ανοσοδιαμορφωτικών, τα οποία περιλαμβάνουν ιντερφερόνες και άλλα φάρμακα.
Στη θεραπεία της προστατίτιδας, χρησιμοποιούνται επίσης μυϊκά χαλαρωτικά, τα οποία μειώνουν τον τόνο των μυών που βρίσκονται στο περίνεο. Η χρήση τέτοιων φαρμάκων οφείλεται στο γεγονός ότι είναι η ένταση αυτών των μυών που προκαλεί μια αίσθηση δυσφορίας και πόνου. Η χρήση φαρμάκων που περιέχουν ορμόνες για θεραπεία καθορίζεται από την ανάγκη μείωσης του επιπέδου τεστοστερόνης, η οποία προκαλεί την ανάπτυξη του αδένα του προστάτη. Ως αποτέλεσμα της ορμονικής θεραπείας, η ένταση της φλεγμονώδους διεργασίας μειώνεται και τα επίπεδα ορμονών ομαλοποιούνται. Ως πρόσθετη θεραπεία για την προστατίτιδα, τα φυτικά παρασκευάσματα χρησιμοποιούνται μερικές φορές για την εξάλειψη της διόγκωσης, της φλεγμονής και του πόνου. Τα προϊόντα που βασίζονται σε φυτικά συστατικά χρησιμοποιούνται συχνά για τη θεραπεία χρόνιων μορφών φλεγμονής του προστάτη.
Σε περίπτωση προστατίτιδας της ιογενούς αιτιολογίας, υποδεικνύεται η χρήση αντιικών παραγόντων. Η θεραπεία συχνά συμπληρώνεται με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Η δράση τέτοιων φαρμάκων στοχεύει στην εξάλειψη του πόνου, του πρήξιμου και του υψηλού πυρετού που σχετίζεται με φλεγμονώδεις διεργασίες στον προστάτη. Τα υπόθετα που περιέχουν αντιφλεγμονώδεις μη στεροειδείς ουσίες είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές. Η φαρμακευτική θεραπεία συχνά περιλαμβάνει τη χρήση φαρμάκων που βελτιώνουν τη ροή του αίματος στον προστάτη.
Υπάρχουν πολλά αποτελεσματικά φάρμακα για τη θεραπεία της φλεγμονής του προστάτη, αλλά δεν μπορούν να συνταγογραφηθούν ανεξάρτητα, ακόμη και αν δεν υπάρχουν αντενδείξεις καθόλου.